Boontjes uit Kenia toch niet slecht voor klimaat

04/06/2007 | Bron: Vilt-nieuwsoverzicht

Het concept van de voedselkilometers krijgt steeds meer tegenwind. Terwijl supermarktketen Marks and Spencer labels met vliegtuigjes kleeft op voedsel dat via luchttransport Groot-Britannië is binnengekomen, duiken steeds meer stemmen op die beweren dat rundvlees uit Brazilië, bonen uit Kenia, kip uit Thailand, aardbeien uit Spanje en appels uit Nieuw-Zeeland helemaal niet zo slecht zijn voor het klimaat. Dat stelt de Sunday Telegraph vast.

Ingevoerde voedingsproducten stoten vaak minder broeikasgassen uit dan het lokaal geproduceerde voedsel. Daarvoor zijn meerdere redenen te bedenken. Voor sommige gewassen moet in overzeese gebieden bijvoorbeeld minder bemest worden. Dat Afrikaanse boeren minder gemechaniseerde werktuigen gebruiken, is evenmin een geheim. En onze glasteelten kunnen - ondanks de enorme klimaatinspanningen van deze sector - elders in de wereld nog altijd energiezuiniger geproduceerd worden.

Een studie van de Lincoln Universiteit in Nieuw-Zeeland toont aan dat elk ton Brits lamsvlees goed is voor 2.849 kilogram CO2. Voor ingevoerd lamsvlees uit Nieuw-Zeeland is dat slechts 688 kilogram, ondanks het feit dat dit vlees meer dan 17.000 kilometer gereisd heeft. Britse onderzoekers en landbouwers twijfelen over de juistheid van de cijfers, maar ze geven toe dat de schapenteelt in Nieuw-Zeeland een stuk milieuvriendelijker kan gebeuren. "Door het betere weer groeit het gras er veel langer", weet professor Gareth Edward-Jones van de Bangor Universiteit in Wales.

Cijfers van die instelling wijzen er op dat ook ingevoerde zuivelproducten en appelen uit Nieuw-Zeeland een lagere milieu-impact hebben dan diezelfde producten van Britse origine. Onderzoekers van de Surrey Universiteit stellen dat het plaatje nog heel wat complexer is. Britse appels zijn milieuvriendelijker tijdens de herfst en winter, terwijl het in de lente en zomer milieuvriendelijker zou zijn om ze te importeren.