17/08/2006 | Bron(nen): Vilt-nieuwsoverzicht, De Volkskrant
Nu de olieprijzen weer pieken, kijkt heel de wereld naar Brazilië voor alternatieven voor de dure en schaarse olie. Geen enkel land produceert zoveel bio-ethanol als Brazilië. De transportsector rijdt er voor 40 procent op het goedje. Dat deze biobrandstof ook in Europa en Amerika erg in trek is, mag Brazilië ondervinden. In de maand juli exporteerde het land 568 miljoen liter ethanol, twee keer zoveel als het jaar daarvoor. En het einde van de groei is voorlopig niet in zicht.
"Ons land kan zijn productie van bio-ethanol in de komende tien jaar verdubbelen naar 31 miljard liter", zegt Eduardo Pereira de Carvalho, voorzitter van Unica, een machtige organisatie van Braziliaanse suikerriettelers. Volgens Unica zouden daarvoor miljoenen hectare weiland moeten veranderen in uitgestrekte plantages met suikerriet. Het aantal ethanolfabrieken, nu zo'n 330, zou volgens het plan uitgebreid worden met een kwart. Dit alles vergt een investering van 8 miljard euro. Energiedeskundige Carvalhal verwacht een snelle groei van de ethanolindustrie in zijn land. "De vraag is er en zal er de komende jaren blijven".
Het heeft niet alleen te maken met de dure olie, maar ook met het klimaatprobleem. Bij de productie en het verbruik van olieproducten komt er relatief veel CO2 vrij, dat de aarde opwarmt. Bio-ethanol is milieuvriendelijker. Her en der zetten overheden vanuit dat oogpunt een beleid op om ethanol toe te voegen aan benzine. Europa mikt op bijna 6 procent in 2010. Japan wil naar 3 procent.
Brazilië profiteert nu van een gok die het meer dan dertig jaar geleden heeft genomen. Vlak na de oliecrisis in 1973 besloot het land zijn afhankelijkheid van geïmporteerde olie te verminderen. Onder leiding van de toenmalige president werd een programma opgezet om de productie van ethanol op te voeren. Grootgrondbezitters werden gestimuleerd om meer suikerriet aan te planten, onder meer via een gegarandeerde suikerprijs. Bedrijven kregen subsidies om ethanolfabrieken te bouwen, autofabrikanten ontvingen een belastingsvoordeel als ze auto's maakten die op hoge percentages ethanol konden rijden en er kwam een verplichting om benzine te mengen met ethanol. Het hele plan kostte miljarden aan investeringen.
Maar midden de jaren '80 ging het mis. Brazilië raakte in een financiële crisis en internationaal begonnen de olieprijzen te dalen. De overheid trok zijn ethanolsubsidies terug. De Brazilianen ontwikkelden als gevolg van de alsmaar goedkoper wordende olie weer een voorkeur voor benzineauto's. De ethanolindustrie had het zwaar. Maar begin deze eeuw begon het herstel door de stijgende olieprijzen. En de productie van ethanol is intussen geoptimaliseerd. In 30 jaar tijd is de opbrengst van een hectare suikerriet meer dan verdubbeld tot 6.000 liter ethanol. Bovendien is in Brazilië 3 jaar geleden de flexi fuel auto geïntroduceerd die bijna op elk mengsel van benzine en ethanol kan rijden.
Voor andere landen wordt het moeilijk om te concurreren met Brazilië. Toch blijft de vraag of het land wel een constante aanvoer van ethanol kan garanderen. En wat als de olieprijzen weer gaan dalen? Carvahal is daar duidelijk over. "Zolang benzine boven de 40 dollar per vat kost - nu liggen de prijzen rond 75 dollar per vat - is ethanol competitief. En ook al zakt de prijs onder die 40 dollar, dan is er nog het ecologisch argument. Landen kunnen hun CO2-uitstoot verminderen door meer ethanol te gebruiken. De wereldwijde vraag naar ethanol zal de komende jaren alleen maar stijgen. Dat is een feit. En Brazilië zal daarvan profiteren".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten